sehir...

gunler sonra beklenen kar geldi... aksam merkezde yururken bu senenin ilk karina sahit olduk.

ama cok kisa surdu. hava birden sogudu, heyecanlandik... bakalim, umutla bekliyoruz...

bugun biraz da komikti.. aylar sonra sinemaya gittim.. salon kucuktu, icerisi hinca hinc aileleri ile gelen cocuklarla doluydu. Happy Feet 2'ye gittik.. Hehe :)

film rusca oldugu icin daha da bir ilgincti. yalniz bu sefer gecen seferkine gore daha iyi anladim konusulanlari, mutlu oldum. iyice asina oldum sanirim.

bazen dusunuyorum, ruscayi ingilizceyi ogrendigim gibi ogrenmiyorum galiba. mesela ingilizceyi ogrenirken hep kaliplar halinda ogrenmistik. iste, kac para, saat kac, nereye gidiyorsun, saga don, sola don vs... ama bu sefer ikinci dilimi kaliplarla ogrenmiyorum. o yuzden de kim zaman, ozellikle bir magazaya girdigimde, bazen bocaliyorum. galiba bu dili ogrenirken tamamen akisina birakmisim.

rusca'yi seviyorum. evet, gercekten zor bir dil, mantigima uymayan o kadar cok anlatimi var ki.. yine de hosuma gidiyor.

bugun alisveris merkezinde ilk defa hintli bir aile gordum, fotograf cektiriyorlardi. herkes onlara bakiyordu, gulenleri bile gordum. burasi cok fazla yabancinin yasadigi biryer olmadigi icin gariplerine gidiyor sanirim.

ama ben her gordugum yabanci icin seviniyorum. bu sehrin bu konuda acilima ihtiyaci var. ingilizce konusan gencler var, ama cekiniyorlar. belki bu sayede daha cok genc farkli bir dil ogrenir ve hayatlarinda yasadiklari bazi sikintilari da asabilirler, ozellikle de gecim sikintisi.

dolu dolu bir senem bitti, ikinci senenin icindeyim. bakalim ilerleyen donemlerde daha farkli yabancilarla konusma firsatim olabilecek mi? umarim olur... tabi biraz da memleketten de guzel insanlar gelse hic fena olmayacak :)

hala kafam atik, ama Happy Feet iyi geldi :)